Πως θα βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα

Ο κόσμος αλλάζει και ο παγκόσμιος πλούτος μεταφέρεται προς Ανατολάς, γράφει ο Ν. Φίλιππας. Οι έως τώρα θλιβερές επιδόσεις της Ελλάδας οδηγούν σε μείωση βιοτικού επιπέδου με κοινωνικές επιπτώσεις. Κλειδί ένα αναπτυξιακό μοντέλο με όραμα. Γράφει ο Νικόλαος Φίλιππας.

Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της μοναδικής στα παγκόσμια χρονικά κρίσης, το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να αποδεχτεί και να συμφωνήσει στα βασικά αίτια που οδήγησαν τη χώρα μας σε αυτό το κρίσιμο για την κοινωνία και τις μελλοντικές γενεές σημείο.

Η μυωπική αντίληψη των πραγμάτων, η διαχρονική μας εμμονή ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, η αγκίστρωση σε στερεότυπα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και ιδιαίτερα των αναπτυσσομένων οικονομιών, το σφάλμα του status quo, ο αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας, ο υπερδανεισμός, η βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση των χρόνιων διαρθρωτικών ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας, η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων και η έλλειψη ενός μακροπρόθεσμου οράματος για τη χώρα μας έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, αγνοώντας τι γίνεται πραγματικά δίπλα μας.

Μέσα σε μια δεκαετία το ποσοστό του ελληνικού ΑΕΠ ως προς το αντίστοιχο παγκόσμιο έχει μειωθεί δραματικά, από 0,54% σε 0,32%. Αντίστοιχη μείωση -αν και αρκετά χαμηλότερη- έχει υποστεί και η ευρωζώνη, όπου από 22,96%, μειώθηκε στο 17,07% του παγκόσμιου ΑΕΠ γεγονός που αναδεικνύει τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της Ε.Ε. και της χώρας μας.

Η μεταφορά του παγκόσμιου πλούτου από τις γνωστές κυρίαρχες δυτικές οικονομίες στις χώρες της Ασίας, αλλά και σε νέες ανερχόμενες δυνάμεις όπως είναι οι Next Eleven (N11) είναι πλέον γεγονός, και θα έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές μελλοντικές γεωγραφικές οικονομικές και κοινωνικές ανατροπές και αναταράξεις, αφού χώρες όπως η Ισπανία η Ιταλία και η Γαλλία υποχωρούν διαρκώς στην παγκόσμια κατάταξη και δίνουν τη θέση τους σε χώρες όπως η Τουρκία, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Νιγηρία και η Ινδονησία.

Η εσωτερική ενασχόληση με θέματα μικρής σημασίας έχει ως αποτέλεσμα την υποχώρηση του βιοτικού μας επιπέδου όχι μόνο σε σχέση με τις πρώην ανατολικές χώρες, αλλά και με χώρες της Ασίας ή και της Αφρικής, αναδεικνύοντας τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας σε τρέχουσες τιμές ευρώ έχει αυξηθεί από το 2002 μέχρι το 2013 μόλις κατά 15%, έναντι 48%,95% και 227% της Σλοβακίας, της Λετονίας και της Σλοβενίας αντίστοιχα.

Οι υπόλοιπες χώρες των PIIGS με τις χρόνιες διαρθρωτικές ανισορροπίες, αναμένεται να αναπτυχθούν τα επόμενα χρόνια με υψηλότερους ρυθμούς από την Ελλάδα, εντούτοις θα χάσουν και αυτές θέσεις στη σχετική κατάταξη της παγκόσμιας οικονομίας.

Σύμφωνα με πολύ πρόσφατες προβλέψεις του IMF το 2019 το κατά κεφαλήν εισόδημα της Σλοβενίας σε όρους ευρώ θα ξεπεράσει το αντίστοιχο της χώρας μας και οι υπόλοιπες πρώην ανατολικές χώρες θα περιορίσουν δραματικά την απόσταση που μας χώριζε από το πρόσφατο, αλλά ιδιαίτερα το μακρινό παρελθόν.

Με αντίστοιχα πρόσφατα στοιχεία του Economist (2015) τόσο η Σλοβενία όσο και η Σλοβακία μας έχουν ήδη ξεπεράσει από το 2013, σε όρους κατά κεφαλήν εισοδήματος σε πραγματικούς όρους δολαρίου (PPP).

Είναι προφανές ότι απαιτείται η υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού οράματος για την ελληνική οικονομία, για την ανασυγκρότηση και διεύρυνση του παραγωγικού ιστού, των στρατηγικών που θα εφαρμοστούν, αλλά και για την αλλαγή νοοτροπίας από αναχρονιστικά στερεότυπα που κυριαρχούν επί δεκαετίες, δίνοντας πλέον έμφαση στις εξαγωγές και τις ξένες άμεσες επενδύσεις.

Φυσικά προηγείται η έξοδος μας στις αγορές κάτι που φαίνεται σήμερα μακρινό όνειρο...

Οποιεσδήποτε νέες καθυστερήσεις και αναβολές θα οδηγήσουν με μαθηματική βεβαιότητα σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση του βιοτικού μας επιπέδου με σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις.