Συνταξιοδοτικό: Ηρθε η ώρα του ασφαλιστικού κουμπαρά!
Το πρόβλημα και η μοναδική λύση του συνταξιοδοτικού ζητήματος. Η αποταμίευση δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι έξοδο, ούτε χρειάζεται μεγάλες θυσίες. Είναι τρόπος ζωής και σεβασμός στον εαυτό μας και σε αυτούς που αγαπάμε. Γράφει ο Ζαχαρίας Αδ. Καλαϊτζάκης.
Το πρόβλημα...
1. Συντάξεις ανάλογα με τις εισπράξεις των ταμείων και με εγγυημένη 360 ευρώγια όσους κατοχυρώσουν δικαίωμα μετά το 2015 με απόφαση της Τραπέζης της Ελλάδος.
2. Το 75% των σημερινών συνταξιούχων έχει μοναδική πηγή εισοδήματος τη σύνταξή του. Ίσως με τις μελλοντικές συντάξεις κάποιοι αναγκαστούν να στραφούν στη φιλανθρωπία αν δεν μπορέσουν να τους συντηρήσουν τα παιδιά τους.
3. Με τις δικές μας εισφορές στα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης καταβάλλουμε τις σημερινές συντάξεις. Θα υπάρχουν ανάλογοι εργαζόμενοι στο μέλλον για να συνταξιοδοτήσουν μία διαρκώς αυξανόμενη τρίτη ηλικία;
4. Η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία και τα χαμηλά ημερομίσθια είναι πληγή για την κοινωνία. Είναι όμως και για τα δημόσια ταμεία ασφάλισης γιατί δεν συγκεντρώνονται ασφαλιστικές εισφορές.
5. Οι μισοί ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούν να συνεισφέρουν στο ταμείο τους. Συγκεκριμένα, εισπράττονται 135 εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως και απαιτούνται σχεδόν τα διπλά για πληρωμή συντάξεων. Ως πότε θα μπορεί να χρηματοδοτεί ο Έλληνας φορολογούμενος τα ελλείμματα αυτά;
6. Η διαρκής αύξηση του μέσου όρου ζωής των ανθρώπων είναι ένα εξαιρετικό νέο για εμάς. Ίσως όμως προκαλέσει νέα παράταση της ηλικίας συνταξιοδότησης και νέα μείωση των συντάξεων. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό.
Υπάρχει λύση;
Υπάρχει κι έχει όνομα.
ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ.
Η αποταμίευση μπορεί να μας διατηρήσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Τα χρήματα δεν εξασφαλίζουν την ευτυχία, αλλά η έλλειψή τους ίσως δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σ' εμάς και στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Ο κουμπαράς της παιδικής μας ηλικίας ίσως έχει σήμερα μεγαλύτερη αξία από ποτέ. Μπορούμε τώρα να χτίσουμε το εισόδημα του αύριο και όσο νωρίτερα ξεκινήσουμε τόσο μεγαλύτερα οφέλη να έχουμε.
Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποταμιεύουν το 35% των ρευστών διαθεσίμων τους σε ασφαλιστικούς ομίλους με σκοπό τη διατήρηση του βιοτικού τους επιπέδου στα μη παραγωγικά τους χρόνια. Στη Μεγάλη Βρετανία και στην Ολλανδία οι αριθμοί φτάνουν στο 55% και στο 58% αντίστοιχα την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται ακόμα τελευταία στο 3%. Με τις σαρωτικές αλλαγές στα ταμεία ασφάλισης το ποσοστό αυτό θα συγκλίνει σημαντικά. Οι διεθνείς ασφαλιστικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα συνταξιοδοτούν για δεκαετίες τους προνοητικότερους πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Αν κάποιος σήμερα μας έδινε ένα σημαντικό ποσό το οποίο συγκεντρώθηκε με 2 και 3 ευρώ ημερησίως τα τελευταία είκοσι χρόνια, θα διευκόλυνε τη ζωή πολλών από εμάς χωρίς να έχουμε στερηθεί τίποτα στο παρελθόν.
Το ίδιο σημαντικό θα ήταν και για τους γονείς μας αν συμπληρωνόταν με ένα επιπλέον ποσό η πενιχρή τους σύνταξη.
Αν θα είχαν στην υπόλοιπη τους ζήση κάθε πρωί στο μαξιλάρι τους 20, ακόμα και 10 ευρώ, θα είχε μεγάλη αξία για αυτούς.
Ίσως μας βοηθούσε πολύ να προβλέψουμε τι θα έχουμε συγκεντρώσει στα χρόνια της συνταξιοδότησής μας αν ο καθένας μας κοιτάξει πίσω και δει τι μπόρεσε να συσσωρεύσει τα προηγούμενα είκοσι χρόνια.
Η αποταμίευση δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι έξοδο, ούτε χρειάζεται μεγάλες θυσίες.
Είναι τρόπος ζωής και σεβασμός στον εαυτό μας και σε αυτούς που αγαπάμε.
Η αποταμίευση είναι για όλους μας....
• Ο κ. Ζαχαρίας Αδ. Καλαϊτζάκης είναι Σύμβουλος Ασφαλίσεων http://www.syntaxeis.gr/