Ανωμαλίες στις αγορές & ευκαιρίες για υπερκέρδη
Στη θεωρία της σύγχρονης χρηματοοικονομικής, οι έννοιες της αποτελεσματικότητας των αγορών (market efficiency) και των ανωμαλιών (empirical regularities) που εμφανίζονται σε αυτές, είναι μεταξύ τους άρρηκτα συνυφασμένες.
Στη θεωρία της σύγχρονης χρηματοοικονομικής, οι έννοιες της αποτελεσματικότητας των αγορών (market efficiency) και των ανωμαλιών (empirical regularities) που εμφανίζονται σε αυτές, είναι μεταξύ τους άρρηκτα συνυφασμένες.
Κατά τον Fama (1970), μια αγορά θεωρείται αποτελεσματική όταν όλες οι πληροφορίες διαχέονται άμεσα εντός αυτής και αντανακλώνται πλήρως στις τιμές των χρεογράφων, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η επίτευξη υπερκερδών ή μη-κανονικών κερδών (abnormal profits). Ως μη-κανονικά, αναφέρονται τα κέρδη τα οποία παράγονται από αποδόσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τις αποδόσεις που παρέχει η αγορά.
Σε παλαιότερα άρθρα μου, συζήτησα για την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών θεμελιώδους και τεχνικής ανάλυσης, αναφορικά στην επίτευξη υπερκερδών.
Στο άρθρο αυτό, επεκτείνω τον σχολιασμό που αφορά στις ανωμαλίες των αγορών. Παράλληλα, πραγματοποιώ μια διεύρυνση της επισκόπησης των σημαντικότερων επιστημονικών εργασιών, στη βάση των οποίων τεκμαίρεται περαιτέρω ερευνητικά η ανάπτυξη της υποκείμενης συζήτησης.
Υπενθυμίζω στο συγκεκριμένο σημείο ότι, ως αγοραίες ανωμαλίες αναφέρονται οι συμπεριφορές αποδόσεων μετοχών, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν από τα κλασσικά υποδείγματα αποτίμησης (asset pricing models).
Έτσι, μερικές επιπλέον στρατηγικές οι οποίες βασίζονται στις ανωμαλίες των αγορών είναι δυνατόν να ταξινομηθούν σε δυο βασικές κατηγορίες: α) τις στρατηγικές που σχετίζονται με ημερολογιακά σύνδρομα(calendar effects), και β) τις στρατηγικές που σχετίζονται με το σύνδρομο των παραμελημένων εταιρειών(neglected firm effect).
Οι τύποι των ημερολογιακών συνδρόμων που έχουν επαληθευτεί εμπειρικά είναι συνολικά τρεις: α) το σύνδρομο του Ιανουαρίου (January effect), β) το σύνδρομο ημέρας εβδομάδος (day of the week effect), και γ) το σύνδρομο των διακοπών (holiday effect).
Ειδικότερα, οι Rozeff & Kinney (1976) έδειξαν ότι οι μέσες αποδόσεις των μετοχών του χρηματιστηρίου NYSE κατά τον μήνα Ιανουάριο, ήταν σταθερά υψηλότερες των αντίστοιχων αποδόσεων που σημειώθηκαν κατά τους υπόλοιπους μήνες του έτους (Πίνακας 1).