Πληροφορική: Μπαράζ από δημόσιους διαγωνισμούς και δύο πονοκέφαλοι
Η μεγάλη άνοδος των πρώτων υλών και οι δυσκολίες στη στελέχωση σκιάζουν τις προοπτικές για τον κλάδο, εν μέσω συνεχών δημοπρατήσεων έργων από το Δημόσιο. Η ποιοτική διαφοροποίηση της στρατηγικής των επιχειρήσεων.
Με ταχείς ρυθμούς αναμένεται να συνεχιστεί τη φετινή χρονιά η προκήρυξη νέων δημόσιων έργων πληροφορικής, με αποτέλεσμα οι εταιρείες του κλάδου να εντείνουν τις προσπάθειές τους προκειμένου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στον αυξημένο όγκο των εργασιών που φιλοδοξούν να φέρουν σε πέρας.
«Το κλίμα είναι καλό. Βλέπουμε με χαρά την προτεραιότητα του υπουργείου να προωθήσει τεχνολογικές εφαρμογές που να εξυπηρετούν την καθημερινότητα του πολίτη, ενώ παράλληλα δίδεται έμφαση και στο κομμάτι της διαλειτουργικότητας μεταξύ των φορέων του δημοσίου, κάτι πολύ σημαντικό. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στην αγορά και να επηρεάσει το ΑΕΠ, σε μια περίοδο που το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών πλήττεται λόγω του πληθωρισμού.
Μέχρι τώρα, έχουμε δει ένα μικρό κομμάτι των όσων θα ακολουθήσουν. Το κεντρικό σύνθημα του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης μόλις τώρα ξεκινάει και αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα σε ολόκληρη την οικονομία.
Πέραν αυτού, οι δουλειές είναι πολλές και οι εταιρείες του κλάδου συνειδητοποιημένες, καθώς δεν διεκδικούν μαζικά έργα για να γράψουν τζίρους και να ανεβάσουν τις τιμές των μετοχών τους, όπως συχνά έκαναν την περίοδο του 2000, αλλά επικεντρώνονται σε εργασίες στις οποίες πιστεύουν ότι διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα».
Με αυτό τον τρόπο, πρόεδρος εισηγμένης εταιρείας περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση που επικρατεί στον τομέα των δημόσιων έργων πληροφορικής, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι άνοδο παρουσιάζει και η ζήτηση για υπηρεσίες πληροφορικής και από τον ιδιωτικό τομέα (αδήριτη ανάγκη ψηφιοποίησης εργασιών).
Παρ' όλα αυτά, δεν είναι όλα τα πράγματα ρόδινα στην υπόθεση των δημόσιων έργων, καθώς υπάρχουν δύο τουλάχιστον παράγοντες που προκαλούν προβληματισμό.
Ο πρώτος σχετίζεται με τη μεγάλη άνοδο των τιμών των υλικών (πέρα από τις καθυστερήσεις στους χρόνους παράδοσής τους, που μεταθέτει υλοποιήσεις και τιμολογήσεις έργων), η οποία ποικίλλει από σύμβαση σε σύμβαση και ενδέχεται να ανεβάσει το συνολικό κόστος σημαντικά. Ποιες παρενέργειες θα μπορούσε να προκαλέσει αυτό; Πρώτον -με δεδομένο ότι οι προϋπολογισμοί κάποιων έργων είναι ήδη «κλειδωμένοι»-, να υπάρξουν διαγωνισμοί που θα αποβούν άκαρποι, γιατί δεν θα κατέβουν διεκδικητές εξαιτίας του αυξημένου κόστους που θα κληθούν να επωμιστούν. Και δεύτερον, εταιρείες που ενδεχομένως ανέλαβαν συμβάσεις χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη και με «σκοτωμένα» περιθώρια να υποχρεωθούν σε ζημία.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμη πονοκέφαλος για τις εταιρείες πληροφορικής, που λειτουργεί προς την ίδια κατεύθυνση και αφορά την κατάσταση στην αγορά εργασίας. Ήδη -πριν καλά καλά ξεκινήσουν τα έργα- παρατηρείται δυσκολία εξεύρεσης στελεχών και επιπλέον το κόστος απασχόλησης έχει πάρει την ανιούσα.
«Βλέπουμε σε αρκετές περιπτώσεις μετακινήσεων εργαζομένων σε διάστημα λίγων μηνών, επειδή κάποια άλλη εταιρεία προσφέρει κάτι περισσότερο. Ο ερχομός ξένων παικτών που προσφέρουν υπηρεσίες στο εξωτερικό έχει αποψιλώσει αρκετές εγχώριες εταιρείες από προσωπικό, δημιουργώντας στρεβλώσεις στην αγορά. Το λεγόμενο "brain regain" έχει μεν ξεκινήσει, χωρίς ωστόσο να έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Οι εταιρείες αυξάνουν μήνα με τον μήνα τους εργαζόμενούς τους και αυτό δεν μπορεί να καλυφθεί από την περιορισμένη επιστροφή επιστημόνων από το εξωτερικό».
Σύμφωνα με γνωστό στέλεχος της αγοράς, «βλέπουμε και νέους παίκτες να διεκδικούν μερίδια από την εγχώρια πίτα, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό. Θα έλεγα ωστόσο, ότι αν αυτοί δεν διαθέτουν την απαιτούμενη υποδομή, δεν θα μπορέσουν να πετύχουν αρκετά πράγματα, ιδίως με βάση τη δυσκολία εξεύρεσης έμπειρων στελεχών στην αγορά».