Η διαδρομή προς την επενδυτική επιτυχία
Δυο βασικές στρατηγικές για την εκτέλεση των συναλλαγών στις αγορές. Τι «αποκαλύπτουν» η στήριξη και η αντίσταση των τιμών.
Στο παρόν άρθρο θα συνεχίσουμε τη συζήτησή μας σχετικά με τη διαχείριση της δράσης τιμών και θα παρουσιάσουμε τις επόμενες δύο βασικές συνιστώσες της διαχείρισης της δράσης τιμών: 1) στήριξη και αντίσταση τιμών και 2) επαναφορά τιμών.
» Στήριξη και αντίσταση τιμών
Η στήριξη και η αντίσταση τιμών λαμβάνει χώρα όταν η τιμή ενός αξιογράφου «τεστάρει/ελέγχει» (δηλ. αγγίζει, ή ξεπερνάει προς στιγμή, αλλά δε μπορεί να διαπεράσει και γι’ αυτό αποκρούεται) ένα επίπεδο τιμών τουλάχιστον δύο φορές.
Όσοι περισσότεροι τέτοιοι έλεγχοι λαμβάνουν χώρα σε εκείνο το επίπεδο τιμών, και όσο ακριβέστεροι είναι εκείνοι οι έλεγχοι, τόσο ισχυρότερη είναι η στήριξη ή η αντίσταση. Η αντίσταση εμφανίζεται όταν η τιμή δεν μπορεί να ανέβει υψηλότερα από ένα οριζόντιο σημείο τιμών και συνεπώς διαμορφώνει μια επίπεδη γραμμή δράσης τιμών. Η στήριξη εμφανίζεται όταν η τιμή δεν μπορεί να κατέβει χαμηλότερα από ένα οριζόντιο σημείο τιμών και συνεπώς διαμορφώνει μια επίπεδη γραμμή δράσης τιμών.
Όταν ένα επίπεδο αντίστασης τελικά σπάει, μετατρέπεται συχνά σε επίπεδο στήριξης. Το ίδιο ισχύει και για τη μετατροπή της στήριξης σε αντίσταση. Αυτό μπορείτε να το δείτε στην πράξη, στο διάγραμμα που περιλαμβάνεται στο σχήμα 1 όπου έλαβαν χώρα πέντε έλεγχοι του επιπέδου αντίστασης στο 0.5262. Όταν αυτό το επίπεδο αντίστασης τελικά έσπασε, το 0.5262 μετατράπηκε σε στήριξη και ελέγχθηκε δυο επιπλέον φορές, στις οποίες ανταπεξήλθε σθεναρά. Η στήριξη και η αντίσταση τιμών αποτελούν εξαιρετικά σημαντική συνιστώσα της διαχείρισης της δράσης τιμών. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο σημαντική που την κατατάσσουμε δεύτερη, πίσω από την τάση.
Συνήθεις παρερμηνείες σχετικά με τη στήριξη και την αντίσταση τιμών
Κατά την άποψη του γράφοντα, όσο αφορά τη στήριξη και την αντίσταση τιμών οι επενδυτές κάνουν συχνά δύο κρίσιμα λάθη: 1) δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση στα sloping επίπεδα της στήριξης και αντίστασης τιμών (δηλ. αυτά που συχνά αναφέρονται ως γραμμές τάσης) και 2) θεωρούν ότι ένας έλεγχος του επιπέδου τιμής είναι αρκετός για να διαμορφώσει στήριξη και αντίσταση τιμής.
Sloping επίπεδα της στήριξης και αντίστασης τιμών (γραμμές τάσης)
Ο γράφων πιστεύει ότι οι γραμμές τάσης είναι πολύ υποκειμενικές για να διαμορφώσουν μια στήριξη ή μια αντίσταση και, συνεπώς, δεν τις χρησιμοποιεί ποτέ στις συναλλαγές του. Η υποκειμενικότητα των τάσεων μπορεί να φανεί καθαρά στο διάγραμμα που περιλαμβάνεται στο σχήμα 2 όπου καταδεικνύεται το πώς τρεις διαφορετικοί επενδυτές θα μπορούσαν να σχεδιάσουν τρεις διαφορετικές γραμμές τάσης στο ίδιο διάγραμμα.
Δε μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για την οριζόντια στήριξη και αντίσταση τιμών. Τις περισσότερες φορές, η πλειοψηφία των επενδυτών θα συμφωνήσει στο ίδιο επίπεδο κατά το σχεδιασμό μιας επίπεδης γραμμής για τη σύνδεση δύο ή περισσότερων σημείων τιμών, αυξάνοντας συνεπώς την αντικειμενικότητα της οριζόντιας στήριξης ή αντίστασης. Προκειμένου να αυξήσετε το επίπεδο συνέπειάς σας ως επενδυτής, θα πρέπει να αποβάλετε από τις επενδυτικές κινήσεις σας όσο περισσότερη υποκειμενικότητα μπορείτε, κι ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δε χρησιμοποιούμε γραμμές τάσης στις συναλλαγές μας. Απλά, είναι πολύ υποκειμενικές.
Μόνο ένας έλεγχος επιπέδου τιμής
Μια ανοδική τάση διαμορφώνεται από μια σειρά υψηλότερων υψηλών (Higher Highs - HH) και υψηλότερων χαμηλών (Higher Lows - HL) στην τιμή. Μια πολύ συνηθισμένη παρερμηνεία μεταξύ των επενδυτών είναι το να θεωρούν αυτά τα HH μιας ανοδικής τάσης ως επίπεδα πιθανής αντίστασης. Όπως αναφέρθηκε στον ορισμό μας για τη στήριξη και αντίσταση τιμών, πρέπει να υπάρξουν τουλάχιστον δύο έλεγχοι του ίδιου επιπέδου τιμών προτού να μπορέσει αυτό το επίπεδο να θεωρηθεί στήριξη ή αντίσταση.
Σε μια αγορά που παρουσιάζει τάση είναι περισσότερο πιθανό οτι τα προηγούμενα HH θα ξεπεραστούν. Εάν δε συνέβαινε αυτό, οι τάσεις δεν θα προέκυπταν ποτέ, δηλαδή, όταν μια αγορά κάνει HH και έχει μόλις κάνει ένα HL, το πιθανότερο σενάριο είναι ο σχηματισμός ενός νέου HH και η συνέχιση της τάσης έως ότου η δράση τιμών μάς δώσει διαφορετική εικόνα. Αναφερθείτε στο διάγραμμα που περιλαμβάνεται στο σχήμα 1 για δύο παραδείγματα HH που δεν ενεργούν ως αντίσταση.
4ο συστατικό: Επαναφορά τιμών
Οι τιμές δεν κινούνται σε ευθείες γραμμές αλλά σε κυματοειδείς. Για παράδειγμα, τα κύματα σε μια ανοδική τάση αποτελούνται από μια μεγάλη ανοδική ώθηση (για τη διαμόρφωση ενός HH) που ακολουθείται από μια πιο περιορισμένη επαναφορά προς τα κάτω (για τη διαμόρφωση ενός HL), η οποία ακολουθείται από μια επόμενη μεγάλη ανοδική ώθηση κ.ο.κ. Το σημείο όπου τελειώνει η πιο περιορισμένη επαναφορά προς τα κάτω και αρχίζει η νέα μεγάλη ανοδική ώθηση καλείται από τον γράφοντα ως «σημείο ισορροπίας». Ως επενδυτής τάσεων, ο στόχος του είναι να δράσει όσο γίνεται πιο κοντά στην ανοδική τάση αφότου έχει εμφανιστεί το σημείο ισορροπίας.
Μια από τις απλούστερες αλλά πλέον αποτελεσματικές τεχνικές για τον εντοπισμό μιας πιθανής ζώνης, εντός της οποίας πρόκειται να σχηματιστεί το σημείο ισορροπίας, είναι η χάραξη ενός κινητού μέσου όρου (ΚΜΟ) 10 και 20 περιόδων στα διαγράμματά σας.
Συνεχίζοντας με το παράδειγμά μας, όταν μια ανοδική τάση βρίσκεται σε εξέλιξη, ο 10άρης ΚΜΟ θα βρίσκεται πάνω από τον 20άρη ΚΜΟ και μεταξύ των δυο θα υπάρχει χώρος. Αυτός είναι ο χώρος που καλείται από τον γράφοντα ως ζώνη επαναφοράς. Σε μια ανεπτυγμένη ανοδική τάση υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η τιμή να αγγίξει το σημείο ισορροπίας εντός ή πολύ κοντά στη ζώνη επαναφοράς. Μόλις η τιμή επανέλθει στη ζώνη επαναφοράς, ο γράφων αρχίζει να ψάχνει με προσοχή για άλλα στοιχεία που υποδεικνύουν την ευκαιρία για εκτέλεση συναλλαγής. Αναφερθείτε στο διάγραμμα που περιλαμβάνεται στο σχήμα 3, όπου ο συντάκτης έχει σημειώσει το σημείο ισορροπίας και τη ζώνη επαναφοράς σε πραγματική κατάσταση.
Συμπέρασμα
Ας ολοκληρώσουμε αυτό το άρθρο με μια προειδοποίηση. Να θυμάστε ότι οποιαδήποτε επιτυχής στρατηγική πρέπει να περιέχει διάφορους τεχνικούς παράγοντες σε παράταξη προτού εκτελεστούν συναλλαγές. Μην προσπαθήσετε ποτέ να εκτελέσετε συναλλαγές βάσει αυτών των βασικών συστατικών της διαχείρισης της δράσης τιμών όταν δε συνδυάζονται μεταξύ τους. Το ότι η τιμή έχει επανέλθει και μόνο στη ζώνη επαναφοράς σε μια εξελιγμένη ανοδική τάση δεν αποτελεί αρκετό λόγο για την εκτέλεση συναλλαγής. Σε αυτή την περίπτωση θα είχατε την εξασφάλιση μόνο δυο τεχνικών παραγόντων. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα για την εξασφάλιση μιας στρατηγικής με υψηλές πιθανότητες επιτυχίας.
Στο επόμενο άρθρο, ο συντάκτης θα αναφερθεί στις τελευταίες δύο βασικές συνιστώσες της διαχείρισης της δράσης τιμών: 1) πολλαπλά χρονικά πλαίσια και 2) candles.