Νέες τεχνικές χρονισμού (timing) στις χρηματαγορές
Πώς να συνδυάσετε την τεχνική ανάλυση με την... προδιάθεση των αναλυτών. Οι κατηγοριοποιήσεις των αξιολογήσεων και η πιθανή σύγκρουση συμφερόντων. Η στρατηγική βάσει των υποβαθμίσεων και τα "σήματα" που στέλνουν τα διαγράμματα.
Κάθε χρόνο, αμερικανικές χρηματιστηριακές εταιρείες και τράπεζες επενδύουν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια στις ΗΠΑ και μόνο, σε αναλύσεις μετοχών και σε συγκεκριμένες προτάσεις για μετοχές προς όφελος των πελατών τους.
Οι προτάσεις τους για αγορά, διατήρηση και πώληση μετοχών γίνονται από αναλυτές μετοχών με σχετικά επαγγελματικά προσόντα. Το παρόν άρθρο εξετάζει το θέμα της σπουδαιότητας που μπορεί να έχει η προδιάθεση των αναλυτών πριν από την επιλογή μιας μετοχής και των οφελών που μπορεί να προκύψουν από αυτό για τις δικές σας συναλλαγές. Το τελευταία ζήτημα θα προβάλει τους βασικούς κανόνες μιας βραχυπρόθεσμης έως μεσοπρόθεσμης στρατηγικής για μετοχές που συνδυάζει την τεχνική ανάλυση με τις αξιολογήσεις των αναλυτών και έχει εφαρμοστεί έμπρακτα από το συντάκτη για πολλά χρόνια.
Πώς λειτουργεί ένας αναλυτής;
Οι μπρόκερ και οι τράπεζες έχουν εξειδικευμένο προσωπικό (αναλυτές) που πραγματοποιεί τις αναλύσεις και τις συστάσεις μετοχών για τους πελάτες τους. Κατά κανόνα, οι αναλυτές μετοχών εστιάζουν σε ένα συγκεκριμένο τομέα και τις εταιρείες που περιλαμβάνει, ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να είναι ιδιαίτερα καταρτισμένοι σε εκείνον τον τομέα: Παραδείγματος χάριν, δεν είναι ασυνήθιστο για έναν βιολόγο ή έναν ηλεκτρολόγο μηχανικό, οι οποίοι παράλληλα διαθέτουν υψηλό γνωστικό επίπεδο στα οικονομικά, να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους σε εταιρείες βιοτεχνολογίας
ή ημιαγωγών. Τα αντίστοιχα υψηλά επαγγελματικά προσόντα έχουν το τίμημά τους για τους μπρόκερ και τις τράπεζες: Οι αναλυτές κατατάσσονται μεταξύ των ιδιαίτερα υψηλά αμειβόμενων υπαλλήλων τους, γεγονός που - όπως θα δείξουμε παρακάτω - μπορεί να οδηγήσει σε πιθανά προβλήματα κατά την αντικειμενική αξιολόγηση των προοπτικών της εταιρείας που αναλύεται.
Οι αναλυτές προσπαθούν να αξιολογήσουν την τρέχουσα κατάσταση μιας δημόσιας εταιρίας περιορισμένης ευθύνης και τις προοπτικές της όσο το δυνατόν ακριβέστερα με την αξιολόγησή τους να βασίζεται, για παράδειγμα, σε μια πρόβλεψη για πωλήσεις νέων προϊόντων. Λαμβάνουν επίσης υπόψη τις αναφορές που γίνονται από την ίδια την εταιρεία και την προοπτική που απορρέει από αυτές. 
Ως αποτέλεσμα των μελετών τους, οι αναλυτές κάνουν μια πρόβλεψη κερδών και εσόδων για τα ερχόμενα οικονομικά έτη, και κάποιες φορές για μεμονωμένα τρίμηνα. Αυτές οι προβλέψεις είναι που επηρεάζουν τη μελλοντική τιμή της μετοχής. Εάν οι προβλέψεις των αναλυτών ξεπεραστούν, η τιμή της μετοχής θα αυξηθεί ενώ είναι πολύ πιθανό να μειωθεί εάν οι προβλέψεις δε δικαιωθούν. Προβλέποντας τη μελλοντική ανάπτυξη της εταιρείας, οι αναλυτές υποβάλλουν επίσης προσωπικές και συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον αξιολογούν την εταιρεία βάσει της τρέχουσας τιμής. Μια τέτοια ταξινόμηση των αναλυτών ονομάζεται και αξιολόγηση αναλυτών (analyst rating).
Κάθε αναλυτής που εξετάζει μια δημόσια εταιρία περιορισμένης ευθύνης σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη λεπτομερή ανάλυσή του για να υποστηρίξει την αξιολόγησή του για τη μετοχή που εμφανίζεται στο τέλος της έκθεσής του.
Η διαδικασία είναι σχεδόν πάντα η ίδια: αρχικά πραγματοποιείται η αποκαλούμενη «αρχική ανάλυση», η οποία είναι εκτενής, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από 100 σελίδες και προορίζεται για «έκθεση βάσης» ή «έκθεση αναφοράς». Η αρχική ανάλυση περιλαμβάνει ήδη μια συγκεκριμένη ταξινόμηση ενός αναλυτή για να δείξει εάν πιστεύει ότι θα ήταν προτιμότερο οι μετοχές της υπό ανάλυση εταιρείας να αγοραστούν, να διατηρηθούν ή να πουληθούν. Μετά από τη
δημοσίευση της έκθεσης βάσης, η παρακολούθηση της ανάπτυξης της εταιρείας συνεχίζεται.
Ωστόσο, από εδώ και πέρα ο αναλυτής πραγματοποιεί μόνο συνοπτικές αναλύσεις που εμφανίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα (τουλάχιστον ανά τρίμηνο) και έχουν ως στόχο απλά την επικαιροποίηση της έκθεσης βάσης. Ένα ουσιαστικό μέρος της συνοπτικής ανάλυσης είναι η ταξινόμηση της μετοχής που μπορεί στη συνέχεια να λάβει αξιολόγηση «αναβάθμισης» (πχ. από διακράτηση σε αγορά), «υποβάθμισης» ή «ουδέτερη» (επιβεβαίωση της προηγούμενης ταξινόμησης).
Αξιολογήσεις αναλυτών: Κατηγορίες
Δυστυχώς, η αξιολόγηση των μετοχών δεν ταξινομείται ομοιόμορφα. Στις ΗΠΑ υπάρχουν περισσότερες από 200 εταιρείες μπρόκερ και τράπεζες που έχουν εφαρμόσει το δικό τους σύστημα ταξινόμησης. Ως εκ τούτου, ο αριθμός των κατηγοριών καθώς και οι όροι που χρησιμοποιούνται μπορεί να ποικίλουν. Επιπλέον, η περίοδος διατήρησης που υποδεικνύεται από μια ταξινόμηση μπορεί να ποικίλει μεταξύ βραχυπρόθεσμης, μεσοπρόθεσμης ή ακόμη και μακροπρόθεσμης.
Τα ακόλουθα πέντε παραδείγματα διαφορετικών κατηγοριών ταξινόμησης δείχνουν με σαφήνεια τη δυσκολία:
Credit Swiss: υπεραπόδοση - ουδέτερη - υποαπόδοση (3 κατηγορίες)
Deutsche Bank: αγορά - διακράτηση – πώληση (3 κατηγορίες)
Raymond James: ισχυρή αγορά - υπεραπόδοση – απόδοση αγοράς - υποαπόδοση (4 κατηγορίες)
Needham & Company: ισχυρή αγορά - αγορά - διακράτηση - υποαπόδοση (4 κατηγορίες)
Goldman Sachs: πεποίθηση αγοράς - αγορά - ουδέτερη - πώληση – πεποίθηση πώλησης (5 κατηγορίες)
Για παράδειγμα, εάν ένας αναλυτής της Deutsche Bank δώσει σε μια μετοχή ταξινόμηση «αγοράς» (buy), δεν είναι αρκετά σαφές τι θα σήμαινε αυτή η αξιολόγηση για τη Goldman Sachs (πεποίθηση αγοράς ή απλά αγορά;),
ή για τη Raymond James (ισχυρή αγορά ή υπεραπόδοση;).
Οι επενδυτές δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τα πράγματα ανάμεσα στο μεγάλο αριθμό παραγόντων. Αυτό έχει επισημανθεί και από πάροχους δεδομένωνπου ειδικεύονται στη συλλογή και την επεξεργασία αξιολογήσεων αναλυτών ειδικά για μεμονωμένους επενδυτές. Συνεπώς, αποφάσισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην τυποποίηση των κατηγοριών ταξινόμησης με την τυποποίηση της κάθε ταξινόμησης αναλυτή.
Ο πίνακας 1 απαριθμεί τις τυποποιημένες κατηγορίες ταξινόμησης που χρησιμοποιούνται από τέσσερις προμηθευτές που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους επενδυτές και είναι ελεύθερα προσβάσιμες στο διαδίκτυο. Οι πληροφορίες που δίνονται στον πίνακα έχουν ως σκοπό να παρέχουν υποστήριξη.
Οι τέσσερις προμηθευτές διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τις διαφορετικές κατηγορίες ταξινόμησης και τους όρους, αλλά και ως προς το ποιες εταιρείες μπρόκερ εισέρχονται στη βάση δεδομένων. Κατ’ επιλογή του, ο προμηθευτής Briefing.com περιλαμβάνει μόνο τις ταξινομήσεις αναλυτών που προέρχονται από τους 90, κατά τους ίδιους, σημαντικότερους οίκους. Με αυτή την επιλογή, ο προμηθευτής προσπαθεί να εξασφαλίσει κάποια ποιοτικά πρότυπα (καθώς υποτίθεται ότι μόνο οι σημαντικότεροι οίκοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν τους πιο καταρτισμένους αναλυτές). Σε αντίθεση, το ANR (δίκτυο αξιολογήσεων αναλυτών) προσπαθεί να συμπεριλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερες αξιολογήσεις αναλυτών, κάτι που μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο, ειδικά για ακόλουθες αναλύσεις.
Οι αξιολογήσεις αναλυτών ως σήματα εκτέλεσης συναλλαγών
Το πρώτο μέρος αυτού του άρθρου υπογράμμισε και εξήγησε λεπτομερώς ότι συνήθως είναι οι καταρτισμένοι ειδικοί που πραγματοποιούν τις αναλύσεις για τις χρηματιστηριακές εταιρείες. Αυτό εγείρει το ακόλουθο ερώτημα: Εάν αυτά τα φωτεινά μυαλά κάνουν λεπτομερείς αναλύσεις για τις εταιρείες και τις χρησιμοποιούν ως βάση για την υποβολή συστάσεων, δεν θα έπρεπε - τουλάχιστον στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων - η τιμή της συγκεκριμένης μετοχής να παρουσιάζει σταθερή άνοδο μετά από μια σύσταση για αγορά και σημαντική πτώση της αξίας της μετά από μια σύσταση για πώληση;
Σε αυτό το σημείο, για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα θα χρησιμοποιηθεί η μετοχή της Apple. Το διάγραμμα 1 παρουσιάζει το ημερήσιο διάγραμμα της Apple (χρηματιστήριο: Nasdaq σύμβολο: AAPL) και όλες τις αξιολογήσεις αναβάθμισης που οδήγησαν σε «αγορά» ή «ισχυρή αγορά», δηλαδή, στην καλύτερη δυνατή κατηγορία.
Στο διάγραμμα 2 παρουσιάζεται ακριβώς το ίδιο διάγραμμα της Apple, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά έχουν αποτυπωθεί και όλες οι υποβαθμίσεις που δέχθηκε η μετοχή κατά τους τελευταίους 14 μήνες. Και στις δύο περιπτώσεις, μπορούμε να δούμε το απογοητευτικό αποτέλεσμα. Ούτε οι συστάσεις για αγορά (διάγραμμα 1), ούτε οι συστάσεις για πώληση ή οι αξιολογήσεις υποβάθμισης (διάγραμμα 2) έχουν οδηγήσει σε αξιόπιστα σήματα.
Το αποτέλεσμα μπορεί να περιγραφεί ως φτωχό. Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι το παράδειγμα της Apple δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά αντιπροσωπεύει τον κανόνα. Εδώ δεν παρέχονται αποδείξεις, αλλά μπορούμε εύκολα να τις βρούμε από παρόμοιες αξιολογήσεις άλλων μετοχών. Άρα, η εκτέλεση συναλλαγών βάσει αξιολογήσεων αναλυτών και μόνο δεν έχει ιδιαίτερο νόημα.
Δίχως επιπρόσθετη γνώση για τη προδιάθεση των αναλυτών και δίχως τη χρήση πρόσθετων κριτηρίων, δε μπορούν αυτές οι πληροφορίες να χρησιμοποιηθούν προς όφελος του επενδυτή, τουλάχιστον κατά την άποψη του συντάκτη.
Υποδιαιρώντας τον κόσμο των αναλυτών
Οι αναλυτές μετοχών διαιρούνται σε δύο ομάδες: οι αναλυτές της πλευράς της αγοράς και εκείνοι της πλευράς της πώλησης (buy and sell side). Το ποιος πληρώνει έναν αναλυτή και το ποιος είναι ο σκοπός της αναφοράς, αποφασίζει για την ομάδα στην οποία κατατάσσεται ο αναλυτής.
Οι αναλυτές της πλευράς της πώλησης εργάζονται εκ μέρους χρηματιστηριακών εταιριών (brokers), τραπεζών, ή διαχειριστών επενδυτικών προϊόντων. Οι συστάσεις τους τίθενται στην διάθεση των πελατών αυτών των οίκων, δηλαδή «πωλούνται» υπό μεταφορική έννοια (εξού και ο όρος «πλευρά πώλησης»). Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αξιολογήσεις κοινοποιούνται εν συντομία στους συνήθεις πάροχους δεδομένων και υπηρεσιών στο διαδίκτυο.
Αυτό σημαίνει ότι οι αξιολογήσεις των αναλυτών θα είναι σύντομα προσβάσιμες από χιλιάδες επενδυτές σε όλο τον κόσμο, γεγονός που μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει σε σημαντικές μετακινήσεις τιμών εκείνων των μετοχών που βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Αυτό θα συμβεί ειδικά εάν μια αναβάθμιση ή υποβάθμιση μιας ταξινόμησης δημοσιευτεί πριν από το άνοιγμα της αγοράς.
Ο όρος «αναλυτής της πλευράς της πώλησης» δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Εκείνη την εποχή, οι εκθέσεις των αναλυτών χρησιμοποιούνταν από τα γραφεία μπρόκερ για να διατηρούν τους πελάτες τους, να παράγουν προμήθειες (αυτές οι εκθέσεις, άμεσα ή έμμεσα, ενθαρρύνουν τους πελάτες να συμμετάσχουν σε ενεργές συναλλαγές), και να αποκτούν νέους πελάτες. Από την αρχή της νέας χιλιετίας αυτό έχει αλλάξει
και πλέον ο ρόλος του αναλυτή της πλευράς της πώλησης είναι κυρίως να διαδίδει πληροφορίες για μετοχές και προδιαθέσεις της υψηλότερης δυνατής ποιότητας - με σκοπό την ανάδειξη του προφίλ των πελατών τους και την αύξηση της δημοτικότητάς τους. Κυριολεκτώντας, αυτό σημαίνει ότι ο αναλυτής της πλευράς της πώλησης διαδραματίζει σήμερα έναν (έμμεσο) ρόλο μαρκετίστα.
Σε αντίθεση, ο αναλυτής της πλευράς της αγοράς προσλαμβάνεται συνήθως από εταιρείες μετοχικών κεφαλαίων, συνταξιοδοτικών κεφαλαίων ή από σημαντικούς διαχειριστές επενδυτικών προϊόντων και οι εκθέσεις του διαβιβάζονται μόνο εσωτερικά στους διευθυντές που είναι υπεύθυνοι για τις επενδυτικές αποφάσεις της εταιρείας. Αυτοί οι διευθυντές αποφασίζουν στη συνέχεια ποιες από τις προτεινόμενες από τους αναλυτές μετοχές θα αγοραστούν (εξού και ο όρος «πλευρά αγοράς») ενώ οι πελάτες και το ευρύ κοινό δεν ενημερώνονται.
Αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές μπορούν να εκτελούν συναλλαγές μόνο βάσει των αξιολογήσεων που γίνονται από τους αναλυτές της πλευράς της πώλησης απλά και μόνο γιατί αυτές οι πληροφορίες τους είναι διαθέσιμες. 
Πιθανή σύγκρουση συμφερόντων
Υπό τον όρο ότι είναι ειδικοί στον τομέα τους, οι αναλυτές της πλευράς της πώλησης αμείβονται πολύ πάνω από το μέσο όρο. Ανεξάρτητα από το μέγεθος του μισθού του, κάθε αναλυτής - όπως και κάθε υπάλληλος - θα επιθυμούσε να κρατήσει τη δουλειά του. Το θέμα είναι ότι ο αναλυτής της πλευράς της πώλησης, οι αναλύσεις του οποίου τίθενται στην διάθεση του ευρύ κοινού, είναι αναγκασμένος να αντιμετωπίσει μια σύγκρουση συμφερόντων: Εάν γράψει πολλές αρνητικές αξιολογήσεις, αυτό μπορεί να αποθαρρύνει ενδεχόμενους νέους πελάτες της εταιρείας για την οποία εργάζεται - παραδείγματος χάριν, εταιρείες που προγραμματίζουν ένα IPO. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μια σύγκρουση μεταξύ της εταιρείας (του εργοδότη του) και του ίδιου του αναλυτή.
Επιπλέον, ένας αναλυτής της πλευράς της πώλησης που επίσης δίνει αρνητικές εκτιμήσεις σε σταθερή βάση μπορεί να αναμένει αντίποινα από τις εταιρείες που επηρεάζονται, τα οποία μπορεί να φτάσουν έως και σε μποϊκοτάρισμα των πληροφοριών.
Ο αναλυτής της πλευράς της πώλησης Mike Mayo έχει γράψει ένα βιβλίο για αυτό το θέμα, το οποίο σας προτείνω, με τον τίτλο «Exile on Wall Street: One Analyst’s Fight to Save the Big Banks From Themselves», εκδόσεις Wiley, 2011.
Για τον ίδιο λόγο, υπάρχει το θέμα της ηθικής υποχρέωσης: Μπορεί ένας αναλυτής να υπερασπιστεί μια αξιολόγηση που ευνοεί τον εργοδότη του καθ’ υπερβολή της πραγματικής κατάστασης; Η απάντηση σε αυτό δίνεται από μια απλή στατιστική: Μόνο το 5% του συνόλου των αξιολογήσεων που δίνονται από τη Γουόλ Στριτ είναι αξιολογήσεις «πώλησης» (πηγή: Interview with Mike Mayo, AAII Journal, June 2012). Αυτός ο μικρός αριθμός είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος, δείχνοντας ότι οι αξιολογήσεις που δίνονται από τους αναλυτές της Γουόλ Στριτ είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολικά ευνοϊκές. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίον η μέθοδος - που παρουσιάστηκε από το παράδειγμα της μετοχής Apple - μετατροπής των αξιολογήσεων αναλυτών σε άμεσα σήματα εκτέλεσης συναλλαγών δεν μπορεί να είναι κερδοφόρα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω μια σημείωση. Μόνο οι αναλυτές που είναι μέλη ανεξάρτητων εταιρειών αναλυτών μπορούν να αποφύγουν τη σύγκρουση συμφερόντων που περιγράφηκε. Η προδιάθεσή τους πρέπει επομένως να κριθεί διαφορετικά από εκείνη των αναλυτών της πλευράς της πώλησης - αν και οι μελέτες του συντάκτη μέχρι τώρα δεν έχουν οδηγήσει σε κάποια ελπιδοφόρο στρατηγική που να βασίζεται στην άμεση εφαρμογή των συστάσεων.
Η προδιάθεση των αναλυτών ως τμήμα στρατηγικής
Η σύγκρουση συμφερόντων των αναλυτών της πλευράς της πώλησης κάνει τις συστάσεις για αγορά να φαίνονται σχεδόν άχρηστες για τους βραχυπρόθεσμους και τους μεσοπρόθεσμους επενδυτές - ακόμα κι αν οι αναλύσεις μπορεί να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση μιας εταιρείας και για τις μελλοντικές προοπτικές της.
Το κρίσιμο σημείο
Ωστόσο, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν εκείνες οι περιπτώσεις όπου ένας αναλυτής σηκώνει το ανάστημά του και υποβαθμίζει μια μετοχή. Δεν έχει σημασία η ταξινόμηση που προηγήθηκε της υποβάθμισης καθώς και η νέα αξιολόγηση της μετοχής μετά από τη νέα ταξινόμηση, δεδομένου ότι η υποβάθμιση αντιμετωπίζεται πάντα ως κάτι αρνητικό.
Εξετάζοντας τον αντίκτυπο των υποβαθμίσεων, παρατηρούμε το εξής εντυπωσιακό: Η πλειονότητα των υποβαθμίσεων συχνά λαμβάνει χώρα την ημέρα δημοσίευσης αποτελεσμάτων τριμήνου και εξίσου συχνά συνοδεύεται από αρνητικά κενά που οφείλονται σε μεγάλο μέρος στην υποβάθμιση του αναλυτή. Ένα παράδειγμα μπορείτε να δείτε στο κενό τιμών κατά τα τέλη Ιανουαρίου του 2014 στη μετοχή Apple (διάγραμμα 1). Ωστόσο, η δυνατότητα εκμετάλλευσης αυτής της επίδρασης προς όφελος των δικών σας συναλλαγών υπάρχει μόνο για τους υπολογιστές που έχουν την απαραίτητη ταχύτητα για να επεξεργαστούν τις ειδήσεις.
Στρατηγική βάσει υποβαθμίσεων και τεχνικής ανάλυσης
Η υποβάθμιση και μόνο μιας μετοχής από έναν αναλυτή δεν είναι αρκετή για να χρησιμεύσει ως βάση για μια βιώσιμη στρατηγική βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Απαιτείται ο συνδυασμός της με την τεχνική ανάλυση και μια κατάλληλη επιλογή. Για λόγους συγχρονισμού, οι υποβαθμίσεις μπορούν να χρησιμεύσουν ως σήματα αντίθετης τάσης και έπειτα, μαζί με μια προσέγγιση παρακολούθησης τάσης, να συνδυαστούν ιδιαίτερα καλά για μια είσοδο στην πλευρά της αγοράς.
Στο διάγραμμα 3 μπορείτε να δείτε μια χαρακτηριστική συναλλαγή. Συγκεκριμένα, το στήσιμο μπορεί να μοιάζει ως εξής: Αυτή την περίοδο η μετοχή βρίσκεται σε μια φάση σταθεροποίησης που υφίσταται εδώ και τουλάχιστον 15 ημέρες (γνωστή και ως πλάγια μετακίνηση). Το υψηλό αυτής της σταθεροποίησης ισούται τουλάχιστον με το υψηλό ενός έτους και η μετοχή βρισκόταν σε ανοδική τάση για αρκετούς μήνες πριν από την επίτευξη αυτού του υψηλού. Το κριτήριο επιλογής είναι το ακόλουθο:
Πριν από την έναρξη της σταθεροποίησης, η μετοχή πρέπει να έχει πετύχει ένα ετήσιο κέρδος που να είναι μεγαλύτερο από το 80% όλων των υπολοίπων μετοχών.
Το πράσινο φως για την είσοδο θα δοθεί τη στιγμή που εντός της σταθεροποίησης
α) λαμβάνουν χώρα τουλάχιστον δύο υποβαθμίσεις και επιβεβαιώνεται μια αξιολόγηση διατήρησης ή πώλησης, ή
β) λαμβάνει χώρα τουλάχιστον μια υποβάθμιση και επιβεβαιώνονται τρεις αξιολογήσεις διατήρησης ή πώλησης.
Το διάγραμμα 3 παρουσιάζει το παράδειγμα της Tesla Motors Inc. (χρηματιστήριο: Nasdaq σύμβολο: TSLA).
Οι κατακόρυφες γραμμές υποδεικνύουν τις ημέρες όπου η μετοχή υποβιβάζεται ή επιβεβαιώνονται αξιολογήσεις πώλησης και διατήρησης (βάσει της ταξινόμησης ARN, δείτε τον πίνακα 1).
Εάν ικανοποιείται το κριτήριο α) ή β) και επίσης τηρούνται όλοι οι άνω όροι, δίνεται το πράσινο φως για την είσοδο. Για την ακριβή στιγμή της εισόδου μπορείτε να περιμένετε για μια στενή σταθεροποίηση εντός της πλάγιας μετακίνησης και έπειτα να αγοράσετε στο ξέσπασμα από αυτήν τη σταθεροποίηση. Στην περίπτωση της Tesla Motors (διάγραμμα 3), αυτό το σημείο ξεσπάσματος σημειώνεται (Α). Το αρχικό stop-loss μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από το χαμηλό της σταθεροποίησης. Εάν θέλετε, μπορείτε να θέσετε το παλιό υψηλό της σταθεροποίησης ως στόχο κατοχύρωσης κερδών. Σε κάθε περίπτωση, συνιστάται η εφαρμογή ενός trailing stop βάσει μεταβλητότητας προκειμένου να προωθηθούν τα κέρδη και συγχρόνως να εξασφαλιστούν.
Ένας άλλος όρος για την επιλογή είναι ο εξής: Η μετοχή πρέπει να προβάλλεται από τουλάχιστον δέκα αναλυτές.
Αυτό το κριτήριο μπορεί εύκολα να βρεθεί μέσω του δικτύου αξιολογήσεων αναλυτών -Analyst Ratings Network- (εισάγετε απλά το σύμβολο της μετοχής στα δεξιά της κορυφής της κύριας σελίδας του www.analystratings.net). Η στρατηγική είναι ιδανική για επενδυτές που θέλουν να εκτελέσουν συναλλαγές δυναμικών μετοχών με μια περίοδο διατήρησης μιας έως δώδεκα εβδομάδων και ψάχνουν για μια ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τη φάση σταθεροποίησης (διόρθωση) για εισαγωγή μετοχής ενός υφιστάμενου ή, κατά την άποψή τους, επερχόμενου πρωτοπόρου της αγοράς.
Το διάγραμμα 4 παρουσιάζει ένα άλλο παράδειγμα – της Melco Crown Entertainment Ltd (χρηματιστήριο: Nasdaq σύμβολο: MPEL) του Ιουλίου 2013, η οποία επιλέχθηκε σκόπιμα επειδή αρχικά υπήρξε ένα ψευδές σήμα στο σημείο (F) (για εκείνους τους επενδυτές που, όπως ο συντάκτης, εργάζονται με πιο περιοριστικά stop). Το σήμα εισόδου, το οποίο σημειώνεται με το σημείο (Α), που παρήχθη μετά από μερικές ημέρες ήταν ωστόσο επιτυχές.
Hit Rate
Όσον αφορά το hit rate αυτής της στρατηγικής, υπάρχουν δύο παραλλαγές:
Παραλλαγή 1:
Για περιοριστικά stop (στα οποία βασίζεται το παρόν άρθρο), το hit rate είναι 55% και η μέση αναλογία κέρδους προς ρίσκο είναι 4:1.
Παραλλαγή 2:
Για πιο μακρινά stop (τα οποία σε σύγκριση με την παραλλαγή 1 μεταφέρονται δύο φορές πιο μακριά από το σημείο εισόδου), το hit rate είναι 65% και η μέση αναλογία κέρδους προς ρίσκο είναι 1.7:1.
Συμπέρασμα
• Οι συστάσεις αγοράς εξακολουθούν να γίνονται πολύ αργά.
• Μόνο περίπου το 5% του συνόλου των αξιολογήσεων των αναλυτών περιλαμβάνουν μια σύσταση πώλησης, η
οποία συχνά γίνεται με κακό συγχρονισμό – δηλαδή, τη στιγμή που η μετοχή έχει ήδη πέσει σημαντικά.
• Οι δηλώσεις που γίνονται στα δύο προηγούμενα στοιχεία ισχύουν για περίπου το 90% των περιπτώσεων, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχουν εξαιρέσεις όπου οι αναλυτές έχουν δίκιο ως προς το συγχρονισμό. Ωστόσο, ο προσδιορισμός αυτών των εξαιρέσεων είναι είτε αδύνατος, είτε δυνατός μόνο εάν επενδυθεί πολύς χρόνος.
• Από τα άνω στοιχεία μπορεί να προκύψει ότι η άμεση εφαρμογή μιας αναβάθμισης αναλυτή (ως σήμα αγοράς) ή υποβάθμισης (ως σήμα πώλησης) για μια μετοχή δεν έχει ένα σταθερά θετικό αποτέλεσμα. Δείτε επίσης τα σήματα της μετοχής Apple που παρουσιάζονται στα διαγράμματα 1 και 2.
• Ωστόσο, εάν η υποβάθμιση μιας μετοχής ερμηνευτεί ως σήμα αντίθετης τάσης και συνδυαστεί με μια προσέγγιση παρακολούθησης τάσης, θα υπάρξει μια καλή ευκαιρία εισόδου τη στιγμή που θα δοθούν πολλές υποβαθμίσεις από αναλυτές μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.
* Ο Faik Giese είναι προγραμματιστής, σύμβουλος και επενδυτής. Στον ιστότοπό του TheWayofTrading.com προσφέρει σε αρχάριους και προχωρημένους επενδυτές ένα εκτενές εκπαιδευτικό πρόγραμμα καθώς επίσης και μια διαδικτυακή σειρά μαθημάτων για εκείνους τους επενδυτές που θέλουν να μάθουν πώς να αναπτύξουν τα δικά τους επενδυτικά μοντέλα βάσειτεχνικής/ποσοτικής ανάλυσης. [email protected]